Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

8 Απριλίου-Παγκόσμια Ημέρα Ρομά

 Προχθές ήταν η παγκόσμια ημέρα του έθνους των Ρομά.Καθιερώθηκε να γιορτάζεται την 8η Απριλίου κάθε έτους,λόγω του πρώτου παγκόσμιου συνεδρίου της που έγινε στο Λονδίνο το 1971 και έθεσε τη βάση για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους από τη διεθνή κοινότητα.
 Είναι γνωστές οι συνθήκες που ζουν οι Ρομ (όπως συνηθίζουν να λέγονται μεταξύ τους), πολύ χαμηλό βιοτικό επίπεδο,διαβίωση σε καταυλισμούς και αυτοσχέδιες παράγκες,έλλειψη υγιεινής,κοινωνικό αποκλεισμό,αναλφαβητισμό.
 Τα κράτη χρειάζεται να πάρουν μέτρα αλλά βασικό όλων είναι η στήριξη αυτών των ανθρώπων,ψυχοκοινωνική στήριξη,καθώς είναι συνηθισμένοι να ζουν σε ένα νομαδικό τρόπο ζωής με τους δικούς τους κανόνες και τις δικές τους συμπεριφορές.
 Πέρα όμως όλων αυτών,εγώ θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την προσωπική μου εμπειρία,όταν έτυχε να συνταξιδεύω με έναν μικρό Ρομά.
 Δε θα ήταν πάνω από 7 με 8 ετών.Ταξιδεύαμε με τρένο.Ήρθε και κάθησε απέναντί μου ενώ η υπόλοιπη οικογένειά του,δυο γυνάικες και ένα κοριτσάκι,κάποια καθίσματα παρά πίσω.Δε θα ξεχάσω τα πανέξυπνα μάυρα ματάκια του.Μια ώρα ταξιδεύαμε μαζί,ε λοιπόν μια ώρα με ρώταγε για τα πάντα.Ό,τι έβλεπε στη διαδρομή και του έκανε εντύπωση,με ρωτούσε.Πόσα είδη δέντρων υπάρχουν και πότε φυτρώνουν,αν το τρένο ή το αυτοκίνητο πάει πιο γρήγορα,πόσοι άνθρωποι χρειάστηκε να δουλέψουν για να φτιάξουν το σιδηρόδρομο...και όσο του απάνταγα,όλο και πιο πολλά ρωτούσε.
Οι υπόλοιποι ταξιδιώτες με κοιτούσαν με απορία "τί όρεξη που την έχεις κοπέλα μου" μου είπαν κάποιοι...Εγώ όμως είχα όρεξη γιατί έβλεπα ένα μικρό παιδί απέναντι μου που είχε διάθεση για μάθηση!
Όταν πλέον ένιωσε άνετα μαζί μου,μου είπε ότι όταν μεγαλώσει θα ήθελε να γίνει αεροπόρος γιατί του αρέσει πολύ που τα πουλιά μπορούν και πετάνε και γνωρίζει ότι ο μόνος τρόπος για να το κάνει αυτό,είναι να "οδηγήσει" αεροπλάνο.Πήγαινε σχολείο και του άρεσε το διάβασμα.
Κατέβηκε πρώτος και φεύγοντας με χαιρέτησε με ένα χαμόγελο και μου είπε..."θα τα ξαναπούμε".
Φυσικά δεν τα ξαναείπαμε αλλά ελπίζω αυτό το παιδί να συνεχίζει την πορεία του στο σχολείο,να έχει την ίδια όρεξη να μαθαίνει και να εξερευνεί πράγματα και να καταφέρει να κάνει το ονειρό του πραγματικότητα...να πετάξει!
 Τί και αν είναι λοιπόν τσιγγάνος?Η ευστροφία και η δίψα για μόρφωση δεν κοιτάνε έθνη,φυλές και χρώμα.Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στην τροφή,στην ένδυση,στη στέγαση.στην εκπαίδευση και στην εργασία.Είναι κρίμα αυτό το παιδί και κάθε τέτοιο παιδί,από τη στιγμή που έχει όνειρα και στόχους,να στερηθεί ένα καλύτερο μέλλον.

Βάσω Σωτηράκη

Παρακάτω διαβάστε ενδιαφέρουσες πληροφορίες για το τους Ρομά.

http://www.i-diadromi.gr/2013/04/84.html