Χθές ήταν η Παγκόσμια ημέρα για το παιδί και δε θα ξεχάσω το χαμόγελο ενός παιδιού τρώγοντας με λαιμαργία και ικανοποίηση ένα σάντουϊτς με πατάτες που του άρεσαν πολύ...
Όλα αυτά μια μέρα στην Πάτρα,σπουδάστρια τότε.Στην πλατεία Όλγας ζητιάνευε ένα παιδάκι και μας ζήτησε λίγα ψιλά για να πάρει κάτι να φάει.Αμέσως με τη φίλη μου,χωρίς να χάσουμε καιρό,το πήραμε από το χέρι και το πήγαμε σε ένα κοντινό fastfood και του αγοράσαμε φαγητό.Δε θα ξεχάσω πόσο φωτίστηκε το προσωπάκι του όταν πήρε στα χέρια του το φαγητό του με τις extra πατάτες που του άρεσαν πολύ!!!
Καθήσαμε μαζί του μέχρι να φάει,δεν ήθελα να το αφήσω πριν τελειώσει το φαγητό του γιατί φοβόμουνα μήπως το παρακολουθεί κάποιος (όπως γίνεται με τα παιδιά που ζητιανεύουν-σχεδόν πάντα υπάρχει κάπου παραπέρα κάποιος ενήλικας που τα εκμεταλλεύεται).
΄Εφαγε,μας χαμογέλασε,μας είπε ένα εγκάρδιο ευχαριστώ και ένιωσα ότι το εννοούσε και έφυγε τρέχοντας κυνηγώντας τα περιστέρια!
Δε συγκρατήσαμε το ονομά του αλλά στο προσωπό του είδαμε χιλιάδες παιδιά που γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης κάποιων ασυνείδητων ενηλίκων και δέχονται κακοποίηση πάσης φύσεως.
Δυστυχώς το κράτος δεν κάνει κάτι και ένα "Χαμόγελο του παιδιού" πόσα να κάνει...Αναγκάζονται και αυτοί και λένε όχι στο να φιλοξενήσουν παιδιά γιατί δε διαθέτουν την υποδομή.Αποτέλεσμα...τα παιδιά επιστρέφουν εκεί όπου κακοποιήθηκαν και η αθώα παιδική ψυχή χάνει την αθωοτητά της για ακόμη μια φορά...
Βάσω Σωτηράκη
Όλα αυτά μια μέρα στην Πάτρα,σπουδάστρια τότε.Στην πλατεία Όλγας ζητιάνευε ένα παιδάκι και μας ζήτησε λίγα ψιλά για να πάρει κάτι να φάει.Αμέσως με τη φίλη μου,χωρίς να χάσουμε καιρό,το πήραμε από το χέρι και το πήγαμε σε ένα κοντινό fastfood και του αγοράσαμε φαγητό.Δε θα ξεχάσω πόσο φωτίστηκε το προσωπάκι του όταν πήρε στα χέρια του το φαγητό του με τις extra πατάτες που του άρεσαν πολύ!!!
Καθήσαμε μαζί του μέχρι να φάει,δεν ήθελα να το αφήσω πριν τελειώσει το φαγητό του γιατί φοβόμουνα μήπως το παρακολουθεί κάποιος (όπως γίνεται με τα παιδιά που ζητιανεύουν-σχεδόν πάντα υπάρχει κάπου παραπέρα κάποιος ενήλικας που τα εκμεταλλεύεται).
΄Εφαγε,μας χαμογέλασε,μας είπε ένα εγκάρδιο ευχαριστώ και ένιωσα ότι το εννοούσε και έφυγε τρέχοντας κυνηγώντας τα περιστέρια!
Δε συγκρατήσαμε το ονομά του αλλά στο προσωπό του είδαμε χιλιάδες παιδιά που γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης κάποιων ασυνείδητων ενηλίκων και δέχονται κακοποίηση πάσης φύσεως.
Δυστυχώς το κράτος δεν κάνει κάτι και ένα "Χαμόγελο του παιδιού" πόσα να κάνει...Αναγκάζονται και αυτοί και λένε όχι στο να φιλοξενήσουν παιδιά γιατί δε διαθέτουν την υποδομή.Αποτέλεσμα...τα παιδιά επιστρέφουν εκεί όπου κακοποιήθηκαν και η αθώα παιδική ψυχή χάνει την αθωοτητά της για ακόμη μια φορά...
Βάσω Σωτηράκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου